Po zakończonej w 1871 roku wojnie francusko-pruskiej Europą nie targały większe konflikty. Do 1914 roku trwała słynna belle époque – epoka spokoju, dobrobytu, rozwoju przemysłu, sztuk i kultury.
I wojna światowa brutalnie zakończyła ten sielski czas, choć z początku na dworach panujących szacowano, iż konflikt nie potrwa dłużej niż dwa tygodnie. Stało się inaczej. Ówczesny powiat raciborski znajdował się w granicach II Rzeszy. Do służby wojskowej w Niemczech powołano połowę mężczyzn w wieku pomiędzy 15. a 60. rokiem życia. Poległo dwa miliony żołnierzy. Ponad 4,8 mln zostało rannych. 1,5 mln z nich zostało kalekami. Straty były ogromne. Wszystkie wsie ziemi raciborskiej straciły tysiące ojców, mężów, braci, dziadków, pracowników, rolników, nauczycieli. Listy poległych umieszczano na pomnikach wojennych. Oto one na zdjęciach z Ratiborer Heimatbote für das Jahr 1928. Volkskalender für Stadt und Land.
Grzegorz Nowak
