Następca ks. Hermana Schaffera, ks. Jan Facundus Faika urodził się 12 czerwca 1860 roku w Beneszowie. Święcenia kapłańskie otrzymał 5 lipca 1884 roku. W 1888 roku przybył do Raciborza, gdzie został mianowany nauczycielem religii w miejscowym gimnazjum na miejsce, zmarłego 8 grudnia 1987 roku, dr. Arno Grimma. Gimnazjalni nauczyciele religii, jeżeli byli duchownymi, zazwyczaj wiązali się z parafią WNMP. Tak stało się także z Janem Faiką. 9 lutego 1909 roku protokolarnie objął parafię po swoim poprzedniku. W krótkim czasie został także dziekanem dekanatu raciborskiego.
Jedyna znana podobizna ks. Jana Faiki znajduje się na fotografii zrobionej 27 listopada 1910 roku. Wówczas to cesarz Wilhelm II był gościem księcia raciborskiego Wiktora Amadeusza na polowaniu w Łężczoku. Zanim oddał się rozrywce, monarcha wizytował budujący się kościół ewangelicki u zbiegu dzisiejszej ulicy Wileńskiej i Ogrodowej. Ks. Jan Faika, obok nadburmistrza Augusta Bernera, jest widoczny w gronie witających cesarza osób.
W czasach jego proboszczowania do ponad pięciu hektarów zwiększono powierzchnię cmentarza „Jeruzalem”. W tym czasie została także wybudowana kaplica cmentarna. Burzliwe czasy I wojny światowej, po której przyszedł kryzys ekonomiczny i bieda, sprawiły, że postać proboszcza miejskiego nie była zbyt widoczna w życiu publicznym. Kapłan ten zmarł 31 lipca 1924 roku o godzinie 12.15. Jest znamienne, że zgłoszenia zgonu w urzędzie stanu cywilnego nie dokonał żaden z wikariuszy, a mistrz kołodziejski i radny miasta Ernest Engel, członek rady parafialnej. Po egzekwiach odprawionych w kościele farnym, doczesne szczątki zostały złożone do grobu na nieczynnym od 1807 roku cmentarzu przykościelnym, przy południowej ścianie świątyni. Obecne obramowanie i płyta nagrobna upamiętniająca proboszcza Faikę położone są w miejscu, w którym od 1892 do 1948 roku znajdowała się kaplica Różańca św.
Paweł Newerla
